Nie tylko pod względem tytułu to najlepsza płyta Kecaja.
recenzja
Manifest – V.A. „Skwerbombing”
„Skwerbombing” miał być najlepszą płytą, jaka nigdy nie została wydana, a jednak – po sześciu latach czekania ludzie związani ze Skwerem, najbardziej outsiderskim rap labelem w Polsce, zdecydowali się spiąć dupy i wrzucić swoją składankę na serwery.
Wciąż w szklanej kuli – Kościey/O.S.T.R „Kto jak nie my?”
Dwie bardzo dobre solówki, a teraz epka na bitach O.S.T.R-a – czy Kościeyowi uda się w końcu zyskać chwałę i sławę czy pozostanie mu wiązanie krawata w kolejnym korpo?
Generator zużytych wersów – HIFI „Ludzie”
To jest recenzja płyty HIFI „Ludzie”, kliknij „Czytaj więcej”, by przeczytać cały tekst – tak odkrywczo i oryginalnie wyglądałby wstęp do tej recenzji, gdyby stworzył go Diox. A, sorry, dodałby jeszcze, że zawsze pisze prawdę.
Po skoku na głęboką wodę – Michał Tomasik „Save It for Yourself”
Poprzednią recenzję płyty Michała Tomasika aka T.O.M.S.a zatytułowałem „Tuż przed skokiem” wieszcząc, że na następnym krążku raper powinien zaatakować scenę. Michał się odważył: wziął rozpęd, rzucił się na głęboką wodę… i nie utonął.
Truskulowe serca biją mocniej – Nawaj/Barto’cut12 „Za dnia marnuję talent”
„Chłopaki dawajcie to na spoti” – poprosił autorów na Ślizgu użytkownik skała. „Po weekendzie ogarnę temat, teraz muszę pić” – odpowiedział Nawaj.
Na prawdziwą powieść na rapie jeszcze poczekamy – Mateusz Bajas „Dwie świątynie”
Powieść z rapem w tle? Ok, biere. Tak pomyślałem, gdy spłynęła do mnie oferta zrecenzowania tej książki.
Awanturniczy soundtrack – VOŁOSI „Nomadism”
Koń już zmęczony galopem, więc trzeba go rozsiodłać i dać mu chwilę na poskubanie trawy. Lecz zanim nazbieram drew do ogniska, mam chwilę na oparcie się o drzewo, wzięcie w ręce pióra i papieru oraz skreślenie kilku słów o tej muzyce, cóżem ją słyszał w mieście…
To już było – RDW „Kości” + konkurs
Jeśli jesteś NAPRAWDĘ głodny truskulowego rapu i jeśli NAPRAWDĘ brakuje ci MCs nawijających „po klasycznemu” – to sięgnij po „Kości”. Jeśli nie, to nie zaprzątaj sobie nią głowy. Wystarczy, że zrobiłem to za ciebie.
W drodze na Everest – Hubert W. „Kaukaz”
Ras każe stewardessom pozdrawiać swoje ego znajdujące się w chmurach, Quebonafide prosi o to astronautów, Hubert W. jest znacznie bliżej ziemi, bo dopiero na Kaukazie.