Oddisee nie daje się zestarzeć swoim płytom. Gdy jakaś jego płyta zaczyna się osłuchiwać, od razu pojawia się informacja: „My new project is coming”. Zdaje się, że ten gość pracuje nad muzyką non-stop, a w tzw. międzyczasie znajduje jeszcze czas na koncerty na całym świecie. Niesamowite.
Gdyby informacja o tej płycie pojawiła się 7 lat temu, byłbym zachwycony. Teraz nie wzbudziła we mnie większych emocji. Może i lepiej – rozczarowanie nie boli aż tak bardzo.
Tomek Wilimowski to jeden z bohaterów mojego dzieciństwa. Mógłby się równać nawet z Ashem Ketchumem.
I kto by przypuszczał, że wystarczyło zejść na sekundę do podziemia, by odzyskać znakomitą formę?
Domyślacie się, gdzie mają to wszystko muzycy z The Pryzmats? Nie miejcie tam ich epki.
Wydźwięk najnowszej płyty Commona nie powinien nikogo dziwić. To droga, którą świadomie podąża od kilku lat.
Mroku na swoim koncept-albumie przenosi nas w przyszłość i snuje wizje dotyczące tego, w jakim kierunku zmierza ludzkość.
Superlativez z najlepszą tegoroczną premierą czekało aż do grudnia – „No Name LifeStyle” to zderzenie z charyzmatycznym MC.
Cenię raperów, którzy mają coś do powiedzenia i chcą się tym dzielić ze słuchaczami. Do takich gości zalicza się Szymon Igoronco.
Było dobrze. Jest lepiej. „Tego chciałem” to jedna z najprzyjemniejszych tegorocznych płyt.